Re-integreren gaat over meer dan werk

Een veel gemaakte fout bij re-integratie is dat er alleen gekeken wordt naar de werksituatie. Maar het leven bestaat niet alleen uit werk. Bij re-integratie, zeker na kanker, is het belangrijk om de beschikbare energie goed te verdelen over werk, herstelactiviteiten en privébezigheden. Dat leidt tot een duurzame re-integratie.

Werkuren en intensiteit

Re-integratie is gericht op het opbouwen van werkuren. De arbeidsprognose van de bedrijfsarts (of verzekeringsarts) is hierbij het uitgangspunt. Daarin staat onder andere hoeveel uur in de week iemand belastbaar is, en aanwijzingen voor het soort werk dat passend is in deze fase.

Bij de praktische invulling daarvan gaat het ook over hóe die uren besteed worden: met welke taken gaat iemand zich bezighouden, wat is de taakintensiteit en welke verantwoordelijkheden horen daarbij. Het is nogal een verschil of iemand eindverantwoordelijk is voor het opleveren van product aan een klant op een bepaalde datum, of dat deze persoon aan de slag gaat met een activiteit die vooral intern en niet tijdkritisch is. Om maar twee uitersten te noemen.

Let op: hierbij is geen goed of fout. Voor de ene persoon is het prettig om meer verantwoordelijkheid te hebben en geeft dat energie. Voor de ander, of op een ander moment, kan het juist prettig zijn om minder druk te hebben.

Werk is meer dan ‘op het werk zijn’

Bij het maken van een urenopbouwschema houden we ook rekening met uren die technisch geen ‘werk’ zijn maar wel met werk te maken hebben. Denk bijvoorbeeld aan activiteiten zoals lunchen met collega’s, reistijd en tijd om te herstellen van een werkdag. De uren die nodig zijn voor gesprekken met de arbo-arts en de re-integratiebegeleiding vormen onderdeel van de re-integratie en vallen daarmee in het opbouwschema onder werktijd. Daarnaast kijken we naar tijd die nodig is voor herstel en privéactiviteiten.

Bij een opbouwschema moet de hele dag inzichtelijk zijn, niet alleen de werkuren.

Systematisch opbouwen

Zo’n urenopbouwschema maken we vaak in blokken van telkens twee, drie of soms zelfs vier weken. In elk blok komt er een aantal werkuren bij. Dat zorgt voor een goede dosering, het maakt vooruitgang zichtbaar én voelbaar en het is een duidelijk kader voor de persoon zelf en de werkomgeving.

Herstelactiviteiten

Het herstel van kanker kost tijd, aandacht en energie. Soms hebben mensen nabehandelingen of zijn ze blijvend in behandeling. In alle gevallen zullen mensen nog voor controles naar het ziekenhuis moeten. Daarnaast zal de persoon weer conditie en kracht gaan opbouwen. Dat kan door middel van fysiotherapie, sporten of andere vormen van beweging. Ook ondersteuning bij mentaal herstel, zoals gesprekken met een coach of psycholoog, kunnen onderdeel zijn van het herstel.

Zulke zaken kosten tijd, energie en moeite.

Hoewel ze dus niet binnen de strikte werkuren vallen, hebben ze wel invloed op de belastbaarheid van de persoon en is het verstandig om ze inzichtelijk te hebben bij het maken van een urenopbouw.

Privé-situatie heeft invloed

Ook in de privésituatie hebben mensen taken en bezigheden, bijvoorbeeld als partner, moeder, binnen de familie en in hun sociale netwerk. Ook met die situatie houden we rekening bij het maken van een urenopbouwschema. Hoe realistischer dat is, hoe groter de kans op een succesvolle en duurzame re-integratie.