Werken is belangrijk voor de kwaliteit van leven, ook bij kanker. Voor mensen die kanker overleven behoort (kunnen) werken tot de top-3 van zaken die het leven zin geven. Helaas verliezen nog te veel mensen met kanker onnodig hun baan, simpelweg omdat werknemer en werkgever uit elkaar zijn gegroeid. Daarom is contact en focus op werk houden belangrijk, maar hoe pak je dat het beste aan?

De diagnose kanker heeft zo’n enorm effect dat het iemands leven compleet op z’n kop zet. Alles wat daarvoor belangrijk leek, verdwijnt naar de achtergrond. Dat geldt ook voor werk. Veel werkgevers stellen zich terecht terughoudend op, om iemand te tijd te gunnen om te verwerken wat hem is overkomen. Daarbij is het wel van belang om contact te houden, al is het maar om te bespreken wat de rol van werk is in de komende periode.

Levensritme

Voor veel mensen geldt dat aan het werk blijven afleiding geeft, en bijdraagt aan het behouden van een zo normaal mogelijk levensritme. Het is verstandig om daarover in gesprek te gaan, ook als dat ongemakkelijk voelt of als de medewerker nog niet weet hoe met de situatie om te gaan. Juist dan is hulp en ondersteuning van belang. Het ongetwijfeld goed bedoelde ‘doe maar rustig aan en neem je tijd’ kan dan overkomen als ‘zoek het zelf maar uit’ (die ook Valkuilen)

Afspraken

Als re-integratiebegeleiders horen we van werkgevers en leidinggevenden vaak dat zij het moeilijk vinden om over werk te beginnen, omdat ze zich niet willen opdringen of de medewerker niet onder druk willen zetten. Een begrijpelijke emotie, maar gemakkelijk te voorkomen door in een vroeg stadium – liefst rond de start van de behandelingen– heldere communicatieafspraken te maken: wie houdt contact, hoe vaak, hoe lang, op welke manier etc.